Kime Kalmış Ki DünyaÖmür denen yokuşun zirvesine varınca Pırıltı aldatmasın kime kalmış ki dünya Can bedenden ayrılır biz toprağı sarınca Fi tarihe küsmek ne, kime kalmış ki dünya? Soyuna düşman, insan cahile şanı katar Genetikler değişti yediğin saysan, birde! ’Kılı kırk yarar’ kimi, alime hanı satar Gittiği yollar bozuk dediğin duysan, ferde! Doğru yoldan iz sürse, affı delerek yapar Aklı devşirmek gerek Rabbin bir düzeni var! O gaflet ki, yenilip keza bilerek sapar Başı vururken taşa ruhun bir üzeni var! Nuru saçmış sözlerde huşu kalp, harı solda Seccademiz yön ise Hakka yürümek güzel Kur’an yolu izlerde kalınmaz yarı yolda Bin şükür ki, şükrüne Hakka yürümek özel! |
Pırıltı aldatmasın kime kalmış ki dünya
Can bedenden ayrılır biz toprağı sarınca
Fi tarihe küsmek ne, kime kalmış ki dünya?
Saygı değer şairemiz, yüreğine, gönlüne sağlık... Ne güzel izah etmişiniz "ömür denen yokuşun zirvesine varınca" diyerek anlatacağınızı en baştan anlatmışsınız. Okuduk anladık sizi yürekten kutluyor tebrik ediyorum. Selam ve saygılarımla hayırlı geceler..