SEN ÖLMEDİN
Ey güzel çocuk duy beni
Sana öldü diyenler var Sen asla ölmedin ki Yazılmadı kara tahtına hiç Soğuk mermer taşında ölüm Yağlı urgana boynun uzatman boşunadır gülüm Darağacında kafa atman ölüme Mıh gibi çakıldı ölümsüzlüğün be gülüm Unutulmazlar arasında adın Servi oldun mavi göklere Kalplere sevdanı saldın Değemez hiç bir celladının kirli eli Bakamaz da kem gözleri Körpecik bedenler ölmez be gülüm Sen ölmedin ki ölümsüzsün be gülüm. Dünya anneleri sancınla doğuma durdu İsmini koydu çocuklarına Ak ellerinde ak sütüyle besleyip Sarmaladılar koyunlarında Okşandılar sevgiyle… Kutluyorlar doğum gününü Her yıldönümü ölümsüzlüğünü Kabir taşında yazıyor be gülüm Sen ölmedin yaşıyorsun be gülüm. Ölmek nedir ki be gülüm Güneşin battığı geceye Bir Yıldız olup doğmak! Yaşamak... Ermek ölümsüzlüğe… |