Yeni indim, yabancıyım...
Üç saat uyumuşum: üç günde kime ne!
siz mi kuracaktınız salıncaklarımı, ayağınızda siz mi sallayacaktınız? annem gibi, sevgilim gibi... Ninnimde bizi mi örnek verecektiniz yoksa? Biten bi aşktan kuruyan bi topraktan ninni olur mu hiç? Nasıl hazır edecektiniz yeni bir güne, onsuz bir güne beni? Güneşin doğacağına nasıl inandıracaktınız Yalanı yeni ama en sevdiğinden öğrenen ben inanır mıydım sanıyorsunuz? Baş ağrılarıma ilaçlar olmadı derman havalarda gezen aklım gidişiyle indi. Tanıyor dünyayı, alışmaya çalışıyor yaşamaya. Galiba pis havayı, egzoz dumanını, lastik yanıklarını, fabrika bacalarını soluyan; iki yüzlü, paracı, turacı, fırsatçı, bencil, sencil, zengincil, hırsız, soysuz, onursuz... toplum atıkları dokunuyor bana. Ne ben burda yaşıyayım, ne yeni birgün ağırlasın beni. Levent Bal 14 Aralık 2006 07:30 |