DELİ GÖNÜL
Güz yaprağı gibi, savrulup duran.
Biraz durul hele, ey deli gönül. Sevda derindedir, sızlıyor yaram. Biraz durul hele, ey deli gönül. Bazen mehtapta yıldız olursun. Bazen fırtınayla, boran olursun. Şu canımı benden, çekip alırsın. Biraz durul hele, ey deli gönül. Gözlerim yağmur gibi yağarken. Aşkımı hayalde, düşte ararken. Sevdamı kurda, kuşa sorarken. Biraz durul hele, ey deli gönül. Aşkım inler durur, sazın telinde. Ağrılar sızılar, göğsüm solunda. Kavuşmak hayaldir, yolun sonunda. Biraz durul hele, ey deli gönül. Ne desem durmazsın, pare paresin. Aşka susamışım, her gün kanarsın. Vuslat uzak artık, toprak olursun. Biraz durul hele, ey deli gönül. Muhlis SÜNBÜLCÜ. |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...