40 YIL
40 YIL
İyi saymışsın vallahi Birlikte yaşayışımız evlendiğimiz yani Tam kırk yıl Yok mu arada bir mutluluğun yeri Tüh boşuna geçmiş Boşuna Hergün düşmüşüm küskün ve somurtkan Kötü insan olduğumu Acımasız davrandığımı Ben beni bilmemişim galiba Neden durdun neden Bütün benliğimi yitirdin. İnkar ettin mutluluğumu Çıkmadık bir canım Gel al canımı gel. Yakışır sana Hiçbir kusururun paylaşmadım İlahe yaptım adeta. İçine koymuşsun acıyı yüklemişsin sevadanın kafesine Sormuyorsun ne olacağım |