KORKU ODALARI
bütün gülüşler çıkmaz sokaklara çıkarmış
unutma ve unuttuğun anılarınla gel bana .... şimdi kurşun geçirmez bir yelek olsun isterim üzerime giydiğim suretin üzerimde mi sanırsın şimdi o küf ve asit kokan odalarda unuttuğum ve belki de kasten unuttuğum kimliğim ve kimliğime sakladığım o derin sancı .... bütün gülüşler tek başınadır aslında yoktur sevinçlerimizi astığımız sokak lambaları gülmekse kül rengi bir metafordur çünkü henüz çözülemeyen denklemler girmiştir yatak odalarına girmiştir ve sen dans edersin perdelerinle durmadan tarih-öncesi yaratıklar çizersin terkedilmiş tenine ve ben gelirim sonra üzerimde çakıltaşlarının masumuyeti ben gelirim görmek için çeyiz sandığını ve o kırılmış aynalardaki sırrını .... ben gelirim sen gidersin |