şehlânka
güneşli bir yalınlıkla öptüm yanağından
güzel günlerin varlığınla güzellenmiş hayallerin an’yanığı ellerin, gibi değil gibi değil, çekilen özlemlerin gözleri şehla şehla gözleri ürkek güzel günlerin gibi değil ellerin seni ellerin gibi severim ki ellerin bir dua örtüsüdür çocukluk korkularına oyun bozanlık yok horlanmışız zaten, bu köhne sistemin yaftanmış karanfilleriyiz düş kırığı yetimleriyiz yetim bırakılmış bu memleketin Kırağı düşmeden dökülen saçlarımıza Tel tel dökülen saçlarımıza bir de kırağı düşmeden Düşürmeden gamzenden ümitvar bir gülmeyi susturulmuş bir gül annesinin mavi yazmasından daha mavi gök gibi, namus gibi, çiçek gibi gülmeyi gamzenden düşürmeden Ah gelsen Neler sakladım dil heybemde sen’için Ah bilsen koşar gelirdin belki... Farzımuhal |
Çok saygımla.