Bilenler Söylemez, Söyleyen Bilmez
Aşkın boyutunu sormam herkese
Yüreğine sevgi ekmeyen bilmez Beyni ışıtsa da mektep, medrese Gönül ışığını yakmayan bilmez Yüreğin sesine bakmayan bilmez Dert ehlidir sessiz sessiz ağlayan Sevgisiz kalplerdir nasır bağlayan Gönül sağlığını gamdır sağlayan Can evini derde sokmayan bilmez Gururun belini bükmeyen bilmez Yürütürken ömrü insan rolünde Yaşarken anını aklı gülünde Benlik denen canavarı yolunda Hedef tahtasına dikmeyen bilmez Vuslatı aklına takmayan bilmez Gecelerin kayda değer vaktinde Ruhunu mest edip keder vaktinde Eller uykudayken seher vaktinde Yıldızlara selam çakmayan bilmez Başını boynuna yıkmayan bilmez Gönülden geçeni koyanlar yola Hüznün mayasını düşürmez dile Vakitli, vakitsiz kararak sele Derdini ummana dökmeyen bilmez Dünyadan el ayak çekmeyen bilmez Delibal’ın âlemdeki yerini Beladan Mevlâ’ya aşk sınırını Uyanıkken düş görmenin sırrını Damlanın içinde akmayan bilmez Aklı zıvanadan çıkmayan bilmez DELİBAL – Celil ÇINKIR |
Hayırlı bir hafta sonu dilerim...