Hastane büyük bir han, iki demir kapılı
Acılara açık rahatlığa kapalı
Bir kapıdan hayat parlar
Diğeri her umuda kapalı
Keyfi yok, derdi çok
Nimetler içindesin ancak
ya açsın ya da yarı tok
O kadim savaş meydanında
Tahminler vardır amma asla vaad yok

labirent misali hastanenin dehlizleri
Koşturur bedbinler bir geri bir ileri
Sanki hiç güzel bir gün görmemiştir bu yerin sakinleri
Ve nice hayale koşmamıştır titreyen bedenleri

Bir araftır hastane
Kâh önündedir hayatın, kâh gerisinde
Geçilir mecrasında muammadan bilinmeze
Adı bazen..üç. . Bazen bilmem kaçıncı evre

Hastanede derdinle yalnız kalırsın
An olur işkencecine şükran duyarsın
Yoktur hastenenin temyiz mercii
Boyun büker her hükmüne razı olursun

Dillerde dua vardır hastanede, kalplerde umut
her adımda varılan farklı bir boyut
Der ki garipler den bir garip
Ah yarın evime dönebilseydim
Sevdiklerimi yeniden görebilseydim.

Heyhat! Listeye adın yazılmamış
Çık emri henüz basılmamış.

25 Kasım 2020