lacivert düş// . . . bir tutam, bir kuşam da olsa sen hiç tuzundan, solungacından kıyısız bir deniz çizdin mi çerçevesiz lacivert düşüne… / oysa, el ele, güz güze, henüz sevişemesek de tenimize adımızı ezberlemeden aşk’ı öğretmiştik kimsesizliğimize ay bilip günü, güneşi sürüp geceyi, yoksulluğu namluya ilmek ilmek aşk, aşık olmuştuk oysa sökülemeyen şafaklara en çokta düşlerimizi, düşüklerimizi gömerek toprağa.. olası biz, dolası aşk yanlarımızdan kundaklamıştık hayatı yaşamaya / aynı ayaza, kışa, yaza, kalakalmışlığına bir dem çekip de aynı vuslata son bir bahar olup yaprak, yaprak şiir döktün mü sen hiç… . . . // ilhanaşıcıkasımikibinyirmi |