Eşimle günlük olağan yürüyüşümüze çıktık. Yorulduk bir banka oturduk. Bir minik kedi geldi yanımıza. Sürtünüp durur. Sandık ki sevilmek ister. Biraz okşadık, haz alır gibi oldu. Ama duramaz yerinde… Belli ki anlatamıyor derdini. Sonra elimdeki gazeteye saldırdı. Isırıp yemeye çalışıyor… Anladım, açmış. Üzüldüm… Çevreme baktım, yakında market var. Gidip mama alayım bari dedim. Arkamdan bakıyor ama artık gazeteyi ısırmıyor. Malum, derdini anlattı…

Markette kedi maması yokmuş. “Kedilerin yiyeceği bir şey yok mu?” diye sordum. “Sosis veya salam yiyebilirler” dedi. Bir paket sosis aldım. Eşim küçük parçalar halinde doğradı, öyle bir iştahla yiyor ki. Ama biraz ilerde 5-6 tane kedi daha vardı. Belli ki onlar da açtı. Bir paket sosis belli ki hepsine yetmezdi. Bir paket daha aldım ve onları da doyurduk… Ama eşim hızını alamadı. Onlara yarın içine ekmek doğranmış süt verecek. Malzemelerimizi hazırladık…

Ne sürtünürsün pisi; söyle, bir derdin mi var?
Anlatırsan yardımım belki dokunur sana
Biraz sevdik hoşlandın, bakışın neyi sorar?
Şurda dinleniyoruz, biraz uzak dursana

Sevmek nedir bilirim, sürtünmek benim huyum
Ne evim var ne yuvam, ne aşım var ne suyum
Dilini konuşamam, ama uğraşıyorum
Tuttuğun gazeteni yiyorum anlasana

Küçük kedi anladım, belli ki açsın ama
Demek istediğini nasıl anlamam sorma
Biraz bekle marketten alayım sana mama
Dua edemesen de mutlu bakarsın bana

Ben şimdi doyarım da ilerde kardeşler
Onlar da senin gibi bir hayırsever bekler
Sayısı beşparmağın iki önüne geçer
Onlar da benim gibi minnet duysunlar sana

Kadir Tozlu
24.11.2020