Öksüzler konağı
ÖKSÜZLER KONAĞI
Kimler geldi kimler geçti sırtından, Neleri sıtır ettin koynunda, Hangi sözleri işittinde, duymazlıktan geldin. Ağıtları mahzenlerine acı diye gömdün, Telli duvaklı gelinlerin kollarına yuva oldun. Anan gidince yıkıldı dizlerinin bağı, Türküler ağıt oldu dilinde, Boncuk gibi dizildi öksüzlerin, Gariplerine hem anaydın, hemde baba, Başlarını yar diye okşadın. Kimseler geliyor yanına, Çocuklar oynamıyor avluda, Kazanlar kaynamıyor, Sular akmıyor, Şimdi nöbetini tutan bir selvi ağacı var, Birinci basamakta bekler durur, Hala dik, hala heybetli, Sana eskisinden de bağlı. Neler bitikti alın yazında da, Ne halini anlayan oldu,nede duyan. Mazinin kucağında, Bir adın kaldı geride. Bir de hayalin. |