Gel!!
Hırçın dalgalara
göğüs gerircesine önünde durdum, Ve Mavileri siyaha boyadim gittigin gün, Bakışlarımda kir çiçekleri solmuştu dökülmüştü yapraklar birer birer üzüntümden yüregim sensizlikte yanmisti, kizgin yaramaz bir cocuk gibi saklanip gizlice aglamisti kalbim(sin). Hayel kurardim ıssız köşelerde her durakta bir sen bulurdum başim one egik caresiz, rahat durmazdi kahredesi anilar ve cevaplanmamiş Bin bir soru var hislerim mahkum Gel.. Issiz gecelerde ay isiginda resmini cizip cizip silmeler eksik hecelerde yazdigim şiirlerde ölup ölup dirilmeler vardi.. kaybolmak her solukta kahrolmak gozyasim bana yar’di Gel.. Elimde resmin her gün bir parca ben gömer zaman cenazem kalkar kimsesiz kalkmayan eller okunmayan dualar seni bekler gel sana sarilmadan can toprak olmasin bide birde toprak yanmasin.. bir yanda sen bir yanda eksik bir ben.. gel... Hma. |