ATEŞİN KIRILMAZLIĞIŞimdi senin sigara dumanın ozon tabakasını deliyor ya bütün insanlığa rağmen seni sevme hususu kıymetini hiç yitirmiyor bir buzulun eriyen parçası kadar önemlisin ve tuzlu ! uzaya fırlıyorum ozon tabakasındaki o delikten senin suçun yok ben bir terazinin üzerinde gram etmiyorum kelimeleri hangi kabadayı ölçebilir çevreci olmama rağmen çevreci değilim bir köşenin merkezinde ikametgahım bir karıncanın teninde dolaşması kadar yabancı bu yüzyıla yakışmayan vahşi bacaklarında bir krater çukuruna düşüyorum insan çukura düştüğünde inanır elmanın canı yandığına bir insan seni seviyorsa senin hiç mi suçun yok diyorum Allah’a cevap vermiyor tenindeki bir çukurda tinindeki bir ağaca tutunuyorum... İlker ÖZDEMİR |