Aklıma Düştün Birden (2) 🎗
Hani mutlu yuvamız kalmışım evsiz barksız
İstanbul’da duramam giderim bu şehirden Sensizliğin acısı bak cehennemden farksız Derde dert ekliyorken aklıma düştün birden Bilemedim yardım et bir yol öner demiştim Kızgınlığın geçer de yangın söner demiştim Belki pişman olurda bana döner demiştim Çaresiz bekliyorken aklıma düştün birden Yalnız aşkı dilendim oldum gönül bekçisi Tekrar beni mi seçtin yalnızlığın elçisi Suçlu sorana göster beni günah keçisi Hatanı aklıyorken aklıma düştün birden Sessiz sessiz ağladım gözyaşımı silmedin Bir an olsun yüzüme bir kerecik gülmedin Sana olan sevdamı belki de hiç bilmedin Aşkımı saklıyorken aklıma düştün birden Ne zaman son bulacak çektirdiğin eziyet Sence yeteri kadar ödemedim mi diyet Sol yanımı sökerim eğer varsa art niyet Kalbimi yokluyorken aklıma düştün birden Sadık der ki bu şiir gönlümün dilekçesi Bana saçma geliyor sensizlik gerekçesi Senin olduğun her yer sanki çiçek bahçesi Gülleri kokluyorken aklıma düştün birden Tarih:10.11.2020_____________________ NOT: Şiirimi güne layık gören edebiyatdefteri.com seçki kuruluna ve güzel yorumlarını esirgemeyen değerli kalemlere çok teşekkür ederim. |
tebrik ediyorum başarılarınızın
devamını dilerim