SEN GİDERKEN
Sen giderken;
Hayallerin düğümlendi, Bahar kışa döndü, Sular çekildi, Damarlarından, Rüzgâr esmez oldu, Üzüntüsünden, Bulutlar yağmura hasret, Çiçekler kokusuz kaldı… Sen giderken; Yollar ağıt yaktı arkandan, Dereler kabuğuna büründü, Şelaleler sessizce gözyaşı döktü. Sen giderken; Çiğdemler yumdu güzünü, Sakladı çiçeğini, Ağaçlar rüzgâra küstü, Nefes alamadı. Sen giderken; Kalbim burkuldu, Sevgim dondu, Aşkım kül oldu. Sen giderken; Çocuklar öksüz kaldı. Kar taneleri, Yolunu şaşırdı, Hendeklere küstü. Sen giderken; İnsanlık buhar oldu, Uçtu göğün derinliklerine… 13.11.2020 Yozgat |