İnsan, insan olunduğu için sever ve sevilir.Aşka kılıf uydurup aşkı kısırlaştıranlar bu toplumda yaşadığı müddetçe;aşıkların önüde hep bir dağ olup kalırlar.Aşk;ne ırk -ne mezhep-ne coğrafya ne de din dinler.

Her sevdadan sonra yüreğim sızlar
Tarifi yoktur bunun,
Bir cehennem zebanisi gibi
Yakar beni cehennem ateşi gibi

Bulamazsın derdine derman hiçbir zaman
Yüreğini sızlatmaktan başka neye yara sevdalar
Eskiden kaldı o büyük sevdalar
Şimdiler ise yaşanmıyor Sevdalar
Çünkü yitik olmuş sevdalar
Acısıyla yanan sen olur,
Yüreğini kor ateşler sarar
Yitik bir türkü olur
Ama gene de yüreğini serinletemez
Buzlu dağlar bile
Dedim ya yitik olmuş sevdalar

Seven yanmaz mı kerem gibi
Aşkıyla delmez mi dağları
Çölleri mekân yapmaz mı?
Tahir olmaz mı Zühre aşkı için
Ne yapalım olmuyor artık tarihi sevda
Çünkü yitik olmuş sevdalar
Namert satmış aşkları bir hiç uğruna
Gönüle ferman vurmuş vicdansızlar
Çıkışı nerden çıkarsın şu anki bizim âşıklar
Dedim ya yitik olmuş sevdalar.



“Hiçbir farklılık ayrımcılık nedeni olamaz. Ayrımcılık yapıp aşkları farklılaştıranlara ince bir sitemiz olsun”

İskenderun