0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
531
Okunma
Bir uçurumun kıyısındayım.
Ardımda pek çok parça var.
Kırgınlıklar, değersizlikler, unutulmuşluklar...
Hepsini birleştiriyorum ve içinde kayboluyorum.
Yavaş yavaş adımlıyorum.
Kafamı her çevirdiğimde bir yüz beliriyor karşımda.
O yüzlerde anlamsız insan koşuşturmacalarını görüyor oluyorum.
Kimisinde de kalabalıklar içindeki yalnızlıklarını hissediyorum.
Adeta çırpınıyor gibiler.
Ama bir o kadar da cesurlar.
Gözlerimi kapatıyorum ve kayboluyorlar.
Fakat nedendir bilinmez onların var görünüşlü yoklukları.
Anlam verilemez istekli gibi görünüp isteksiz oluşlarına.
Sahi neden insanlar bu kadar iki yüzlü?
-Sedanur Şut
5.0
100% (4)
