Saskin II
Sasiran degildir saskin olan
asil saskin sasirtandir Saskinliklarin alasi icinde kelimeside bulunan asktir Cogu zaten ondan kaynaklanir, bunu kulagina küpe yaptir Sana kelimesiz mektuplar yazdim okumasini beceremedim „gönlün kadar konus“ man gerektigini ögretemedim Gökyüzündeki yildizlari saymakla bitiremedim Arkasina büründügün maskelerinden Gercek yüzünü göremedim Kelimeler anlamlarini yitirmis bir vaziyette Ayiramadim hangisi gercek hangisi sahte Inandim asilsiz vaadlere Kaldim tek basima, bos ellerimle Egri dogru hangisi, hangisi hak yasak bunak Gercekleri gizlemek degildir unutmak Kendini kandirmaktir ancak Dünyanin son günü dayanirsin kapima tak tak Bakma bana öyle aylak aylak, haydi uza Gercekler cikar bir gün ortaya Istemesende eninde sonunda Acilarimi yakamadim hüzün yapragiyla sardigim püromun ucunda Ölene kadar bekler demissin Ben mi seni ölene kadar beklerim? Seni beklersem ölmem ki güzelim Olmadigim bir sey icin sevilmektense Oldugum gibi nefret edilmeyi tercih ederim Sert ve argo konussamda severim Özür dilemesini bilmem ben, bana bakma sen Nasilda aldatirsin egreti dürüstlüünle? Ben kendimi sarkilarla ifade ederim en iyi siirlerimle 2 tarla 1 dönüm, hayatin tek gercegi ölüm Oyunlar bitti artik, yalan dolan mecburi Nefsimize savas actik, zaman geri dönmez ki |