GURBETYine Akşam Oldu Bastı Karanlık Sessizce içim de çağlama gurbet Ben ağlayıp göz yaşımı dökerken Sende bana bakıp ağlama gurbet Gurbet ellerinde dumandır başım Ne İşim Var Nede Sıcak bir aşım Hani anam bacım hani gardaşım Beni yâd ellere bağlama gurbet ZİYANİ’ Yim viran ettin hanemi Gözleri Yollar da koydun anamı Delik Deşik Ettin Dertli Sinemi Hasret ateşiyle dağlama gurbet ÖZTÜRK ERBEK. |
Gurbette şaşırdı bizim elimizden, dilimizden.
Tebrikler Öztürk bey.
selamlar.