İNSANOĞLU
İnsanoğlu hiç kusur görmez kendinde.
Açınca ağzını, bundan, ondan der her daim.
Demez ki yanılmışım yapmışım, pişmanım
Yıktım, kırdımsa gönlünü Özür dilerim..

İnsanoğlu var sormaz, sadece dinler inanır.
Kim doğru kim yanlış anlamak için yorulmaz.
Duyduğuna inanır inandığını savunur.
Demez ki madem rızık Allahtan benimkini kim aldı diye sormaz.

İnsanoğlu var, din iman der ama dinin emrini yapmaz.
Bir hırs bir nefret var ki taşlaşmış yüreğinde .
Eline fırsat geçince sana lokma bile bırakmaz.
Kendi için dünyayı yakarda, insanlık için bir kibrit bile yakmaz.

Insanoğlu var insan görünür, ama can yakar..
Vicdanı sökmüş, kin nefret ekmiş yüreğine
Düşene bir tekme atar ki kalsın hep muhtaç.
Dünya malı tatlıdır, hepsine çöker kimseye lokma bırakmaz.

İnsanoğlu var garip Şenol insaniz madem der.
Susamam kaçamam zalimle asla bir olamam.
Kurulsa divanım, verilse hakkımda en ağır hüküm.
Ne susar dilim, nede korkarım ölümden..