MUHANETYaralı kalbimin halin görmeden Verdiği sözlerden caydı muhanet Seninim dememe değer vermeden Kendini nimetten saydı muhanet Biçare gönlümle gönül eğledi Zor anımda hep kaçmayı yeğledi Vara yoğa kızıp düğüm düğledi Tutarsız tavrıyla baydı muhanet Yaraya tuz bastım etmedim açık Yoluna baş koydum dedi ki kaçık Tanıdım sonunda onu az buçuk Sırrımı cihana yaydı muhanet Hançere dönüştü sanki her sözü Tarifi yok başka bozukmuş özü Dedim bak açıldı ,maymunun gözü Yıldızken göğümden kaydı muhanet Hani damarımdan bile yakındı Güzel bakışını benden sakındı Anlaşılmaz türlü pozlar takındı Ne kör cahil, ne de toydu muhanet Sevim ‘e bir yaren olayım derken Güneşti ufkumda battı hep erken Bakmadı ardına çekip giderken Elimi böğrümde koydu muhanet Sevim GÜLER |
Çok güzeldi çok acıklıydı,
yüreğine sağlık Üstadem ,
ders vericiydi,akıcı anlamlı
sevda ve özlem vardı
düşündürücüydü
kutluyorum
Dualarımla selamlarımla her daim.