27
Yorum
33
Beğeni
5,0
Puan
1364
Okunma

Yaralı kalbimin halin görmeden
Verdiği sözlerden caydı muhanet
Seninim dememe değer vermeden
Kendini nimetten saydı muhanet
Biçare gönlümle gönül eğledi
Zor anımda hep kaçmayı yeğledi
Vara yoğa kızıp düğüm düğledi
Tutarsız tavrıyla baydı muhanet
Yaraya tuz bastım etmedim açık
Yoluna baş koydum dedi ki kaçık
Tanıdım sonunda onu az buçuk
Sırrımı cihana yaydı muhanet
Hançere dönüştü sanki her sözü
Tarifi yok başka bozukmuş özü
Dedim bak açıldı ,maymunun gözü
Yıldızken göğümden kaydı muhanet
Hani damarımdan bile yakındı
Güzel bakışını benden sakındı
Anlaşılmaz türlü pozlar takındı
Ne kör cahil, ne de toydu muhanet
Sevim ‘e bir yaren olayım derken
Güneşti ufkumda battı hep erken
Bakmadı ardına çekip giderken
Elimi böğrümde koydu muhanet
Sevim GÜLER
5.0
100% (27)