Tütün Sarmalı
Ben bu coğrafyanın
Bütün barutlarını Doldursam karnıma da İnsan geçmez sahralarda Çeksem yüreğimin pimini Barutsuz kalsa tüm silahlar Bir daha vurularak Ölmese dünyada çocuklar.. Bu güneş vurgunu hasretle Kaç yürekten kovuldum kaç dağ yamacı parçalandı Şu mecalsiz ellerimde Kaç gece eksiltim bir bilsen Dudağımda titreşen İzmartlerin dibinde.. Tabakamda tütün İntihara kalkıştıkca Yaktı kendini’de izmarit Kül oldu sarılıp öptü Toz duman icinde ağzımı.. Ayaklarım kaçağa vurmuş Serseri bir mayın Uçurumlarına sevdalandığım Yurdumuzun dağlarında Kızıla çalan hasetinden Gebermekmiş benim payım.. Hey özgürlük illede sen Her neredeysen. Düşmedi dilimden hiç adın soğuk bir tas ayran gibi Gelsende Sönse bağrımdaki yangın... Abdullah Oral.. |