Ali İsmail Korkmaz aKaç kent uzaktasın bilmiyorum Ya da kaç meridyen ötesinde düşlerinin Ama ben aynı kent de, her gün seni soluyorum. Biliyorum söz bitti, konuşacak bir şey yok Ama yinede kavgamın orta yerinde özlüyorum seni..! Sokaklar da şerefsizlik can dilenir Geç bir yürek linç edilir gecenin puştluğun da Acıtır canını kahpe ölüm gözlerin dolar Ama derdini kimseye diyemezsin! Sahi neydi seni ömrüne ömürsüz eyleyen? Güneş sanki asılı kalmış gökyüzünde! Ne yapsam nereye gitsem Çığlık çığlığa tüm susuşlar Yankılanıyor boşlukta... Yıldızları özlüyorum! Yüreğime kelepçelediğim her kavgamda gayrı sen varsın Ali İsmail.. Sanayilerde katledilirken Emek Nasılsın diye sorana!’’ Filistin gibiyim diyerek geçiyorum... Bir yanım işgal edildi, diğer yanım direnişte..! Abdullah Oral |
Tebrik ederim şair... Elinize, yüreğinize sağlık...