Gönül sefere çıktı!
Sefere çıktı gönül, ya zaferle dönecek
Ya nazına yenilip elleri boş gelecek Sanma usanır gönül, haline razı olur.. Cevrinde yanar hergün yürekte sızı olur Bırak geçsin baharlar, Hazan olsa ne olur Vuslata yenik yıllar, yazan olsa ne olur Turna göçe hazırmış, selam saldım almadı Gözde ferim tükendi, dizde derman kalmadı Yoluna ekilen gül, boyun büktü sarardı Yine bir gün tükendi, hava sensiz karardı Gidişin sessiz oldu, öyle ol gelişinde Gel ki uykum bölünsün, o meftun gülüşünde Çalar saat darılmış, takvim yaprağı keza İlk baharı boş verdim, umut kalacak yaza Odamda dalgın lamba, kâh yanar kâh kararır Pencere kenarında, yaban gülü sararır Duvarda küskün resim, sıvası dökük duvar Hesap sorsam geceye, gece kimlere sorar Bitmeyen senelere dargınım çok dargınım Yılları bilmem ama, bu yolda çook yorgunum H. Işık. |