Akşamüstü
İhtimalleri sevdim.
Ela gözlü maşuklarım olmadı. Gündüzlerin muhtemel tebessümlerini istedim. Her akşamın bulanık durgunluğuna, Üç vakte kopacak kıyametler gizledim. Sesler duydum, binlerle hissin tellalı. Bir mana veremedim. Kekik çayımın akşam kokulu şuasından, Lavantalar istedim. Beni tanıyanı bulsam, sorsam ki kimim? Limon mu? Su mu? Kekik kokusu mu? Gün akşam, vakit dar. Kimliği belirsiz göçmen kuşlar, Az evvel geçti akşamımdan. |