ALIŞMALIYIM SENSİZLİĞE
ALIŞMALIYIM SENSİZLİĞE
Ne kadar sevindim bir bilsen Uzaktan da olsa duyunca sesini Kavuşmaya kalmasa da ümidim Kendimi dünyanı en mutlu İnsanı gibi hissettim... Çok özledim güzelim seni Alamayınca bir haberini İçim içime sığmadı sanki Aldım elime kağıdı kalemi Bir umutla yazdım bu şiirimi Meraktaydım çoktandır Ne yapar, ne eder diye! Özlem duysam da sana Çok zor gelse de bir tanem Galiba, alışmalıyım sensizliğe! Salih KOÇ 13 Ekim 2017 / İstanbul |