Bedbin boz rengi bulutlar toplanırken gökyüzünde
Akılların tam orta yerinde şimşekler çaktı.
İlk damla düşerken karamsarlığın üzerine
Yüreklerin en kuytu yerinde umutlar aktı.

Taptaze ıpılık dokaşırken damarlarında
Umutların yatağından verilen ak sözler çıktı.
Daha adresini varmamışken yuvalarında
Göz bebeklerinden yavaş yavaş pak canlar yandı.

Bu neyin, kimin sözüydü henüz anlayamadan
Çetrefilli dillerinden köpek dişleri geçti.
Bu neyin, kimin nazarıydı daha saramadan
Gülen o gözlerden bıçak misali kesip geçti.

Sıtmalar tutadursun illet her bir safhasında
Nefes aldıkça bedenler, anbean zehirlendi.
Nazarlar değedursun zillet her bir bakışlarda
İki kaşın arasından sonsuz ağrılar ziplendi.

Boşuna aramışlar devasını tabiplerde
Canlardan "bir" canana edilen muhabbetteydi.
Boşuna aramışlar nazarını ilimlerde
Kalplerinden gözlere edilen hitabetteydi.

Nikbin ve dingin hava dolaşırken yeryüzünde
Kendinden geçip, yörüngelerinde dönerlerdi.
İlk nefes solunurken son nefes enselerinde
Ezelden bir his vuku bulup aşkla yeşerirdi.

Mesut Tütüncüler
Denizli