ELE GÜL İDİN BANA DİKEN
Vefasız yarim ele gül idin bana diken
Mevsim gibiydin ele yaz güneşi bana kış Ömrümün bağlarını virane edip söken Kıymet bilmeze sarılıp bana dökturdün yaş Sanki kınından çıkmış hançer o bakışların Bir o gönülden bir bu gönüle akışların Ok atıp kalbimi on ikiden vuruşların Beni her gördüğünde başıma vururdun taş Yakışır allar sana bakışır eller sana Yürüdükçe hu çeker bastığın yerler sana Gece parlayan yıldızlar imrenirdi sana Etrafa dolular saçtın bana hep sundun boş Kolay değildir böyle bir güzelin sevdası Ondan ayrı uzakta bakıp bakıp kalması Tükenmiyor dertli gönlümün dinmez acısı Gündüz hayale dalıp geceme gelirdin düş Galip doğan bilmen ne olacak senin halın Asi rüzgarlara tutulmuş gidiyor dalın Umut ile tutup çektiğin çıkmıyor falın Yaralı sineme gelip ortak olmadın eş |