Terk-i sevda
Terk-i sevda
kendine sor deyince içimin çıkılmazında bir çığlık koptu incittiğim bir karınca var miydi bir olukta söndürdüğüm bir ışık kalmış mıydı dorukta hangi çiçeğe gölge ettim de kurudu yaprakta öyle yol üstü geçip gitti beni bıraktı ayakta kendime sordum kendimi kendim benimle konuşmak istemedi utansam mı ağlasam mı bilemedim bir anda baktım sağıma soluma iyi ki kimse yok ortada her şey çok güzeldi daha dün elleri avuçlarımda çay simit sohbet etmiştik tatlı mısralarda ne kötü bir huyum var sevdiklerime sırt çeviremiyorum Ahmet Coşkun |
Yüreğinize sağlık Tebrik ederim
Mahir kaleminize Selâm olsun.