Çiçekler

gül tozu serpildi gözüme
nereye baksam gülistan
bin bir çiçekten kokular
sarhoş gezerim divane

gül aşkların nişanesiymiş
bütün çiçekler kıskanırmış
ah şu laleler boyun büker
benim ne suçum var diye

kardelene sor kıyameti
ondadır sevda zahmeti
aşkından yaz bahar tepti
yandıkça sevda narına

karanfilin mis gibi kokusu
orkideye yetmez havası
davette en önde sırası
yasa bürünür hep karası

yayılır çayır çimen etrafa
çocukların ilk aşk demeti
doldurur gariban sepeti
ne güzeldir şu kır çiçekleri

menekşe tatlı bir ev kuşu
saksıda yatar kurar düşü
susarsan lal olup açamaz
sabah akşam sohbet işi

manolya nergiz nilüfer
nazlanırlar birer birer
lavanta sümbül leylak
geçince gelin çiçekleri

begonya zambak şeboy
yasemin bekler kasım patı
ah hanım elim manolya
ettiniz beni mum çiçeği

sevdiğim kız ay çiçeği
kenarda durur kaktüsü
ah sardunya sardın ya
çiğdem çiçek açacak

sen camda cam güzeli
kokun burnumda ezeli
şu bağ bahçeleri gezeli
şıp sevdi yaptın ya beni

saydım saydım bitmiyor
gücüm çiçeklere yetmiyor
çiçeksizde vakit geçmiyor
sevdim ben tüm çiçekleri

Ahmet Coşkun