Godesbana Sayrılar / Fırtına GülleriToprak soylu bir kız deviniyor hoyratça Gün sayıyor fırtına gülleri... Bir dolunay dolgusuna asılıyor hayat Küsüyor yalnızlıklarım kürdili hicazkar Fasıl söküntülerine Ağlıyor gece tan yeri salınımlarına Yangın dökünü gözlerinde Muhabbeti dolanıyor telaşenin Yorgun gün açımlarına Virane b/akışların Umarsız öykünmeleri düşüyor Ağarıyor saçlarında mavi ç/alımlı bir giz Küçük bir kız çocuğu yırtıyor geceyi Gün sarmaşıklarına sarılıyor gecenin esareti Direniyor patunyalar saflığına renginin Üşüyor çocuk gözleri Pandomim anlatılarında Çatı oluklarına sıkışıyor yağmur Dünü lal bir adam Usulca s/aklıyor düşünlerini Lüle gülüşler sarkıyor Gamzesinden hayatın Bir martı çığlığında d/ağlıyor öfke Sünepe zılgıtlar sarıyor Hanenin ölgün ışıklarını Bir çocuğa daha yol veriyor med cezirler Ay yüzlü kızlar Pes ediyor feleğe Ağıtlar yakılıyor töre s/oyunlarına Terke uğruyor çizik taşı Ebeleniyor kahpe dokuntular Ten seğirmelerinde ’Acıyı bal eyliyor’ giyotin Hafif Meşrep kahkahalar s/arıyor Godesbana sayrıları Apansız kesiliyor sütten aşk... |