ÇÖZÜLSE KÖRDÜĞÜMÜ
Zamanın dikeni
bir hançer misali saplanmış sırtıma.! Hangi ağıt anlatır ki beni? Çıksam Torosların yamaçlarına? Kanadı kırık, bir güvercin gibi, ıssızlığım... Bir çoban çeşmesine çıksada yolum, serinletse o soğuk suyu, İçtikçe ciğerimi... Kekik kokularına karışsam ! Güneşi alıp karşıma, bir türkü tuttursam; Uyan uyan Sunam diye... Gözlerine sımsıkı sarılıp, haykırsam dünyaya, ruhumun ’Aşk’ını... Nazlı ceylânların diyarını mesken tutsam. Gece yıldızlara, tutunup gelsem gurbeti aşıp. Camında, ıslığı olsa rüzgârım, gönlünde müjdesi, vuslatın ! Ve çözülse kördüğümü ey can. Şu yaşanası hayatın. ... ~Nigâr Güler.~ |