İstirham
Öyle elin içinde değme benim dalıma
Ben duvara toslamış yıkılmışım Hâlden bil Aklım uçtu uçacak taş döşeme yoluma Meftunum Saçlarına takılmışım Hâlden bil Ne diye olur olmaz bana tepeden baksın Gören tahtaya vursun Adım Nursuz’a çıksın işi kötüye giden suçu üstüme yıksın Issızım Kabuğuma çekilmişim Hâlden bil Kusur mu dış kapında gönüllü bende olmak İki eli göğsünde ve başı önde olmak Hep gözleri gölgende hep ruhu sende olmak Sinmişim Eğilmişim Bükülmüşüm Hâlden bil İnsanın şansı yaver gitmez mi tek tük olsun Reva mı bağ gövdeye gövde dize yük olsun Boğuştuğu her bela boyundan büyük olsun Yılmışım Kırılmışım Dökülmüşüm Hâlden bil Hem senden hem kendimden kaçmaktan yorulmuşum Attığın her taş değmiş kırk yerden vurulmuşum Yerim yurdum kalmamış Say ki bir garip kuşum Fırtınada duldana sokulmuşum Hâlden bil |