Sayende bunu da öğrenmiş olduk

Kırık kalp cam gibi dağılır imiş

Gövdeyi dizinin dibinde bulduk

Aşksız beden yere yığılır imiş



Aşkın bir rengiymiş ayrı kalmak da

Yengi de kutluymuş teslim olmak da

Başı bulutlarda telli kavak da

Acı yel esince eğilir imiş



Felek her yükünü bana sar diyen

Ona can mı lazım bende var diyen

Ben kenar durayım önce yâr diyen

Sağmal inek gibi sağılır imiş



Yolu bir hercai güle düşenin

Düşmüşten bin beter hâle düşenin

Mecnun’a öykünüp çöle düşenin

Vardığı kuyular soğulur imiş



Sırtına binince ayrılık taşı

Âşık unuturmuş ekmeği aşı

Sıkarken yüreği seksen dağ başı

Yârin cefasına sığılır imiş



Günde elli kere bozar andını

Önce yıkar sonra yapar bendini

Deli aynı şehre bağlar kendini

Kendi soluğunda boğulur imiş