be dostum
Yine daldım derine duramadım yerime
Bunca yıldır kendime gelemedim be dostum Kalem defter önüme yazmak benim neyime Bir sümbülü gönlüme yazamadım be dostum Hayat denilen yolun ortasından yürüdüm Düz yollarda yoruldum yokuşlarda hep kostum Dikenlerle baş ettim çiçeklerle vuruldum Bir bülbülü gülüme göremedim be dostum Aydınlık aşığıyım sevmem karanlıkları Hatasız kul değilim birçok kez kayıp düştüm, Haktan ötürü sevdim bütün yaratıkları Bir tek gülü önüme ezdirmedim be dostum Dersimi Hakdan aldım sadece ona kandım Vefa borcum onadır, onun aşkınla coştum Beşeri sistemlerin hovardası olmadım Bir kulu uçurume devirmedim be dostum Mustafaoglu ilyas Okuyup yorum ve eleştiri yazan, tüm dost ve forumdaşlara,Selam ve saygılarımı bırakıyorum |
Kalemin yüreğin var olsun Selam ve Duâ ile
Yüce Hâktan Sağlıklı Huzurlu bir Yaşam dilerim.