EYLÜL
EYÜL
Merhaba! gidiyorum, Ben eylül; yani sonbahar Heybeme doldurduğum çocukların çığlığını Sıcaklarla boğuştuğunuz zor nefes aldığınız O günlerinizi alıp gidiyorum. Sevindiniz mi bayramlık çocuklar gibi gidişimi? Eylül tanımaz fırtınayı kışı Ha haziran sıcağı ha temmuz sıcağı bilir hepsini Rüzgârı bekleyen ey suskun nehirler, Cemreler çekiliyor sessiz sessiz Hangi kıyıya baksam, hepsi öksüz çöle dönmüş bensiz. Bilemezsiniz bu ayrılık, nasıl yakar içimi Yine de tadı tuzu var bu mevsimin Birini sevmiştim adı eylül Bir yaprak misali, deniz mavisi gözleri. Kaşlarını kaldırıyor hafifçe yüzüme bakıyor Seni bu gece bir ağustos, bir eylül sıcağı gibi sevdim Mehtap doğuyor, ışıklarında bir sevgili sesi Adını eylül koyduğum bir ayrılığın hüznü Ey eylül, ayrılsan da benden Seni sevmenin bir özlemi var içimde. Nuri Dağdelen 20.09.2020 |