EYLÜL UZAKLAŞIR BENDEN..
Eylül hüznü bulaştı yüreğime yine
Cuma’nın ruhuna dolandı Alıp gitti iblis bed bereketi vatanımdan Kan sıçradı Türk’ün can evine Tükenmeyen gaflet içinde Vatanımız uğruna vurdular bizi... Şehidimin evini gördüm dün Perperişan; beddualar savurdum Afilli saraylarda keyif çatanlara Ana yüreği yanmaya görsün Sönmüyor ateş yanan bağırda Kahrolup sürgün ettim kendimi Şehadete ermiş yüreklim Bozkurt Mehmet’imin otağından... Öbür yanda sevdam dertler içinde yanar Özlemini giderir lavantasını öperken Gözyaşları akar Fırat’a, Dicle’ye Hazan yüklü yıllarına yürek ağlar Yorgunluğuna teslim olmuş şu hali Kanatır yüreğimi, gönlümde figan... ’’Çık gel!’’ diyemedim, dilim kilitlendi Ferasetim yıkık, dağlarımda kar Enkaza dönmüşüm bitmeyen yalnızlıkta Dört mevsim kaderim bahar olsun Dedimse de; kışlar tükenmedi sinemde Yıllara bıraktı gelmeyen vuslatı Küskün bir Eylül daha uzaklaşır benden... Zafer Direniş ... 18 Eylül 2020 Cuma Karabulut Çardak Altı Şiirlerim |
Özlemini giderir lavantasını öperken
Gözyaşları akar Fırat’a, Dicle’ye
Hazan yüklü yıllarına yürek ağlar
Yorgunluğuna teslim olmuş şu hali
Kanatır yüreğimi, gönlümde figan...
GÜZEL BİR ŞİİR OKUDUM ŞAİRİMİ KUTLARIM KAL SAĞLICAKLA SELAM VE DUA