dilsiz alfabe// . . . en son ne zaman demlendin közünde hatırlıyor musun en son ne zaman ıskalamadın bir geceyi ne zaman güne aydın oldun özünde düşün , her insan şiirinden, felsefesinden kimi zaman şehrinden hatta şarkısından, türküsünden eksilttiği baharlar, yazlar kadar kıştır kendine , piç bir kaos, fluvert bir döngü, nedensiz hep bir neden ve alaturka bir yalnızlığız bazen örgülenemeyen, örgütlenemeyen kızıl bir renk bazen de karıncalaşmış paranoya bir sevişgenlik gibiyiz , bin fersah sevap olsak ta bazen bir damla mavi bir damla kırmızı olsun isteriz günahımız kim bilir belki de biraz tuz, çokça da lacivertiz öncesi olmak isteriz belki de inandığımız tüm sonraların , bil artık bil nedense kimse kim değil anla artık anla ey kendim hiç bir zamanda yazılmış hiçbir cümle gibiyiz eskidikçe, eksilttiğimiz pervasız bir dil, dilsiz alfabe gibiyiz… . . . // ilhanaşıcıeylülikibinyirmi |
Elveda demeden bu Dünya ya son dansını yapma ve kendi alfabesini oluşturma fırsatı bulma umuduna, dua’yla değerli dostum.
En Parlak Yıldızlar ışığın olsun
Her daim umutla,dostlukla