kurtlar sofrası
dini imanı para kula kulluk edeni
değer kılmaz yüreğe apak olsa bedeni ocaklar yangın yeri yerden yere vuruyor ben şairim diyemem ustalarım duruyor vicdanı temiz insan zalimce dışlanmasın adalete önem ver masumlar suçlanmasın bilmem hatırlar mısın temel atıp gideni mezarında ters dönen asil şanlı dedeni kara tahta tebeşir tarihe karıştılar engebeli yollarda herkesle kaynaştılar kalemin ustaları dizeleri örüyor aklı başında olan gerçekleri görüyor ufku geniş nesiller ilimle tanıştılar atadan yadigarlar bilimle yarıştılar onurla başları dik ateşlere yürüyor zalimle savaşları durmaksızın sürüyor şairlik hikmetine densizler ulaşmasın kağıt kalem elinde kir pasa bulaşmasın bahçende kuyun varsa aramazsın düdeni sofrana katık etme ilme nefret güdeni Ata’nı saygıyla an şairler taşlanmasın emeğine sahip çık zalimler taçlanmasın düden; doğal kuyu |