YİNE ON İKİ EYLÜL ŞAFAĞI
Yine ürperten soğuk on iki Eylül şafağı,
halen taciz ediyor gelecek düşlerimi. Aklımdan geçenlerin yerini değiştiriyorum Çocuk tacizcileri ahlak dersi veriyor Ve Acılarım çoğalarak ruhumla bütünleşiyor Ne büyük acı değil mi? Yarım asırdır acısı taze duran Yazılan hiç bir kitap içimin iç kıyımını, engellemiyor. Kırlara çıkıp bağırsam bahar gelir mi? Kafam antikacı dukanı gibi karışık, farklı asırlardan kalma öte beri. Ağzımdan çıkmadan kayboluyor sözcükler Yakıyorum ütopyamdaki ateşi, öyle ağır yanıyor ki içim bilemezsin... Yeniden sokağa çıkmak istiyorum Küfür ettiğim tacizcilere bir daha, bağırmak istiyorum. 12 Eylül 2020 Hüseyin Taşdemir |