ACABA SEN
Resmine bakar otururdum,
saatlerce geceleri. Sen yanımdayken, ellerin rüzgâr gibi, süzülüyorken yanımda, tutmaya korkardım ellerini. Öyle, öyle bir şeydi ki bu, çekinirdim n’apayım, çekinirdim yüzümü, yüzüne çevirmeye. Acaba sen, ilk Aşk’ım mıydın? Dayanamadığım görmeye.. Görmemeye. |