DAYIMA MEKTUP-39-(Kurban bayramında İstanbul’dan köyümüze dönen dayım koronayı da beraberinde getirmiş.Dayım geri döndü İstanbul’a. Hastalık bize kaldı.) Sen köye döneli yüzüm gülmedi Tadıyla içmedim demlice çayı! Tedbirler nafile, virüs ölmedi Hastalık çığ gibi kaygandır fayı Git artık köyümden, git artık Dayı! ‘’Maske tak’’ dedikçe, küsüp darıldın Hasretim diyerek dönüp sarıldın Kaçmak istedikçe bize kırıldın Bu büyük vebalin sendedir payı Git artık köyümden, git artık Dayı! Dolaşma ne olur bizim yöreyi Selamı ertele, unut töreyi Sarmadın kimsede, sırtta bereyi Yaylayı elledin, bulattın çayı Git artık köyümden, git artık Dayı! Maşallah, iştahın açılmış yine Bakışın etrafa saçılmış yine Kantarın ayarı kaçılmış yine ‘’İbre’’de kalmadı hayırlı sayı Git artık köyümden, git artık Dayı! İsmail avuçta umut ovulmaz Ayıptır haneden kişi kovulmaz Azrail geldiyse sıra savılmaz Öfkeden gerildi sinirin yayı Git artık köyümden, git artık Dayı! İsmail Süklüm 05 Eylül 2020 |
Çok güzel bir şiirdi.Tebrik ederim.
Sağlıcakla.