İçime döktüklerim !
İÇİME DÖKTÜKLERİM
Rüzgârlarla beraber, sürekli dört döndürüp. Atar savurur beni, içime döktüklerim. Tek bir ümit bırakmaz, ne var ne yok söndürüp. Yakar kavurur beni, içime döktüklerim. Vefasız sahte dostlar, gözüme iliştikçe. Herkes görmezden gelip, duruma alıştıkça. Toparlanıp ayağa, kalkmaya çalıştıkça. Yıkar devirir beni, içime döktüklerim. Çelik gibi özümü, damla damla eritip. Mecnun edip Leyla’yı, diyar diyar aratıp. Dalımdaki son kalan, yaprağı da kurutup. Çöle çevirir beni, içime dökdüklerim. Kılıcım dura dura, kınını deldiğinde. Onuncuköy gün gelip, iyice dolduğunda. Nihayet en sonunda, aşikar olduğunda. İpe de verir beni, içime döktüklerim. (Onuncuköylü) |