DELİLER GİBİ HAYKIRDIGIM AN
kapkaranlık bir geceydi
düşünüp durdugum an hayat zehir gibi acıydı yaşamakda bıkdıgım an rüzgar vuruyordu cama çok zaman vardı sabaha hüzün çökmüşdü sevdama hıçkıra hıçkıra agladıgım an dalıp dalıp uyanıyordum tükenmiş dayanamıyordum hep ah edip seni anıyordum yollara bakıp bakıp durdugum an biçareydim çarem kesilmişdi yarına dahi umudum kalmamışdı bir an ömrümün sonu gelmişdi gelir diye bekledigim an bak sevgilim o an gelmişdi içimi bir sızı sarmışdı felek son şamarı vurmuşdu deliler gibi haykırdıgım an Mehmet Yıldırım |
yüreğinize sağlık.çok hoş bir şiirdi...
anlarda çok ruh kılıfı değiştiririz, sizinki sevgi kılıfında takılmış belliki...
sevgiler;)