YALIN BİR SAHRANIN KUMU GÜNEŞİN PULUo gün bugün dedin ! öyle bir deyiş ki ... can’ımdan can aldın soluğun nefesimi bıçak gibi kesip dondu buzlu puslu camlar ardında kaldım belki dondum zamanların ardında belki barış güvercinin kırık kanadıydım belki son nefesiydim belki ufkun son mavi zerresiydim belki de can ferinde ki son buğuydum evet... o gün bugün dedin ! öyle bir deyiş ki ... ben bir daha zamana dönemedim sen ne zaman söylemiştin tarih takvimlerden aktı eylül dallarımdan döküldü ben zamanı soydum üzerimden yalın bir sahranın kumu güneşin puluyum Sibel Karagöz |