Neye yarar artık !
Bir kale daha düştü, gönlümdeki yurdumdan !
Kıymetimi bilmedi, anlamadı derdimden. Sözde göğe kaldırdı, özde hep ezdi beni... Neye yarar ki artık, ordu salsa ardımdan ! Kime güvendiysem hep, yaprak gibi düştüler. Nereye adım atsam, hep altımı eştiler. Karşımda saf tuttular, sımsıkı birleştiler. Arkamı döner dönmez, hançer yedim sırtımdan ! Hayal kırıklıkları ve hüzünle dolsam da. Yalnızken sinirimden, saçlarımı yolsam da. Suratlarına şamar, indirmemiş olsam da. Darasıyla, netiyle, geçti hepsi tartımdan ! (Onuncuköylü) |