Bakmaya doyamazdın güzelliğine
Tutuklu kalırdın dudağının kenarından bıraktığı hafif gülümsemesine
Masumane bakışları vardı zifir karası badem gözlerinde
Öyle içten samimi ve özveri yüklüydü
Kötülük beslemez di hiç kimseye
Kızardı öfkelenirdi ama asla sen kimsin demez di
Nedenleri niçinleri sorgulamazdı güzel kalbi

Hayat masumane yönünü sunmuştu ona
Sadece sevgi saygı vardı naif ve asil yüreğinde
Yalana riyaya sahtekarlığa yer yoktu hayatında
Yanlış şeyler yanlıştı
Kim ne söylerse ne derse kabul etmez di
Doğru bildiği neyse söylerdi, yanlışı elinin tersiyle iter
Asla ikna edemez vazgeçiremezdi

Aksiydi, sinirliydi, bazen huysuzluk ederdi
Ama yüreği kocaman biriydi
Adı ayşeydi yaşadığı kahpe kurşun lanetli bir iksirdi
Sevildi
Ama en kötüsü buya çok sevdi

Hiç istemediği kadar acı çekti
Hiç duymadığı kadar yalan dinledi
Hiç görmediği kadar sahtekarlık gördü
Hiç ummadığı ihaneti gördü
Hiç aklına gelmeyen darbeleri sırtına yedi
Herşeye rağmen başını önüne eğmedi
Masum yüreğini kirletmedi
Sevdim ne yapayım
Cezama razıyım kaderim dedi
Ve gitti

Onun adı ayşey di...

Her geçen gün o sevgi ciğerine işledi
Gözyaşları sağnak oldu dinmedi
Düşündükçe yaşadıklarının her birini
Yaşamak istemedi
Ağladı
Sızlandı
Yüzü hiç gülmedi
Ölümle pençeleşti
Karanlık gecelerinin sabahı olsun istemedi
Nefret etti
Gözleri görsün, sesini duysun istemedi
Kimseyi suçlamadı
Hep sustu ve inandı
Bekledi
Belki gelir dedi
Yine bekledi
Beklemeyi öğrendi
Canından can çıktı
Parçalandı
Sevdasının iyiliği için çabaladı
Olmadı

Karşılıksız sevdi olmadı
Seviyorum dedi oda olmadı
Sahtekarlığın giyinmiş müsvettesi
Kendi dünyasında mutlu insan sıfatı taşıyan
Her gece başka yüzüyle yaşayan
Onursuz kimliksiz biri vardı
Onun adı aşktı

Ayşe ölürken aşkının kılı bile kıpırdamadı
Ayşe can çekişiyor
Ayşe bu hayattan gidiyor
Desek de duymadı
Duyamadı
Ayşe bu hayata
Gözlerini kapattı ve bir daha açmadı
Ne kadar güzeldi ilk başlarda
Cansuyum derdi bakarken gözlerine
Kıyamazdı cansuyuna
Tabi cansuyuda ona
Sen yüksek dağların çocuğu
Ego ve kibrinden kaybeden adam
Ne kadarlık sın ne kadarsın
İşte şimdi yandığın kadar yanacaksın
Bu kadar gamsız,
Riyasız
Umarsız ,olamazdı bir insan
Rabbim ona aşkı yaşatsın ama cayır cayır yansın
Tıpkı benim yandığım gibi
Öyle acı çeksinki her bir zerresi dirhem dirhem dökülsün
Tıpkı benim çektiğim acı gibi
İçinde ayşenin bedduası
Yüreğinde ölümün acısı
Gözlerinde yaşı kaldığı sürece
Asla mutluluğu kalbine konduramaz
İşte dostlarım bu yaşanan bir öykü değil
Can acısı çeken kalp, ve umutsuz sevginin,
Kefen biçtiği,ihanetin acı gerçeğiydi
Bunun adı AŞK TI
aleyna ırmak