eftelya
Boğdu
Az ilerde iki deniz Birbirini boğdu İki insan rastlaşır ya Gariptir her şey üçüncüsünde Akşam oldu Bir isim yerleşti yüzüme Akşam Sallandı durdu İnsanın en güzel şarabından İçine doğru türeyen. Ben ne gördümse kıştı, Açık bir panjurdan Dipdiri şubat girdi Kime sorsan gösterir beni Ben bir isim düşümde: Eftelya! Sorulacak çok şey Öteden, berinden, rüya Saat geldi ve Tam değirmeni vurdu. Sırtüstü iki balık ‘’ sevişmek ’’ söyledi. Utanç - ah o eski utanç! - Pıhtı denli durdu önümüzde. Cesaretim bencilliğimden geliyor Tuttum kaldırdım elini Benimsin dedim Bende bir cesaret Senli-benli: Eftelya! |
Bir yıldız kayar, afili gecelerde,
Tut tutabilirsen beni o vakit,
Bir kısrağın en şahlanmış hali içimde,
Bir kaplanın kükreyişi zihnimde,
Bir aşkın en hüzünlü şarkısına seni yazarım,
Kimse bilmez, sensizliğimde yanarım
Yinede yıldız yıldız üşürsün gökyüzünde.
Bir şehir yanar içimde,
Seni ,bensizliğime saklarım o vakit,
Her bir göz yaşım sen olursun,
Yetmez bir düş,bir hayal,olursun,
Yetmez kor bir yangın olursun.
Bir şehir yanar içimde,
O zaman, sen içime dert olursun.
Yetmez, hasret hasret aşk olursun.
Bir şehir yanar içimde,
Sis basar zihnimi yokluğunda,
Puslarda kalırım.
Kimse bilmez
Bir şehir yanar içimde....
Adem ÖZEL (SORGUNLU)