Koyüm
köyüm
bir hasret rüzgarı esiyor başta aklım odun ateşiyle pişen çorbada agustosda gelemedim gelirim kara kışta bu senede özledim ben seni köyüm çocukluk anılar hepsi kalır akılda lavaşın ketenin tadı bir başka çocuklugumu yaşarım tüten ocakta busenede özledim ben seni yolları asvalt kalmadı çukur tümsek bazı daglarımız buluttan yüksek ruhsat çıksada bir daha gitsek bu senede özledim ben seni köyüm Çogumuza tapulu degişmez huyu boşa akar durur koca derenin suyu kimimiz yanlış kimimiz görünür dogru bu senede özledim ben seni köyüm |